Capping and Pinning Ceremony – Ying Loongku and Nan Sanda Aye
August 23, 2017
What are the BEAM alumni doing? Myat Linn Aung
August 24, 2017

Village Corps Program: Root woods to Furniture Project – Tu Nge and Ba Hlaing

Tu Nge and Ba Hlaing, originally from De Maw Soe Township, Kayah State, Myanmar, are graduates from the Information Communication Technology training under BEAM Education Foundation’s Vocational Program. They both worked at a furniture factory in Chiang Mai while studying vocational skills at BEAM. Recently, they went back to their home town to start a community development plan called “Root Wood to Furniture Project.”

Tu Nge and Ba Hlaing, originally from De Maw Soe Township, Kayah State, Myanmar, are graduates from the Information Communication Technology training under BEAM Education Foundation’s Vocational Program. They both worked at a furniture factory in Chiang Mai while studying vocational skills at BEAM. Recently, they went back to their home town to start a community development plan called “Root Wood to Furniture Project.” Their project provides furniture making and production training to young people as part of the Village Corps Program under BEAM Education Foundation. The project aims to create environmentally-friendly community based furniture manufacturing, which generates job opportunities and standard vocational education for local youth.

They share their experience:

“From this project, we aim to provide training and share what we have learned about production of furniture from root woods to fine furniture and to create job opportunities for youth. The reason why we work together with BEAM’s Village Corps Program is that we had a dream to share our skills and knowledge for youths in our own community, but we have only skills, not technical support and financial background. After BEAM’s Village Corps Program started calling for community development project applications, our dream came true.”

They add: “we had some difficulties at the beginning of our project since the local people did not believe us when we told them that we are going to make a product from root woods to furniture. They thought it was impossible. Then when we trained the youths and showed them how to do it, they were all surprised when they saw the final product. Finally, they value these things and became interested in learning more and more about furniture making knowledge, design, and skill.”

Tu Nge and Ba Hlaing believe that the benefits from this project will be very valuable since they are creating a place of knowledge sharing, providing skills training, and reducing the loss of local manpower to neighboring countries through migration. As well, they are educating youth on sustainable development and ultimately protecting resources in our environment. We plan to expand this project to continue to provide technical and financial support for local youth. Projects like this allow youth to accomplish their dreams and to try to be a part of community development and economic reform.

The Village Corps Program started in January 2017 and aims to create community based technical development, generate job opportunities, and provide trainings for knowledge and skill sharing to promote competency. When the program called for community development project applications in early 2017, there were about 10 proposals. 5 projects were selected to be implemented in three different areas of Myanmar: Kachin State, Shan State, and Kayah State. There is a large potential to generate income from the production of these vocational projects. The products, such as the wood furniture, will be on display in local exhibitions in the near future.

The Village Corps Program Coordinator, San San Ohn, explains that the program is focusing on providing TOT training for potential teachers to share with what they have learned to their own communities. There are thousands of youth benefiting from these trainings on vocational and organizing skills. Through this social entrepreneurship program, we hope many will be able to implement their dream projects and be a part of creating an environmentally-friendly community based production, providing job opportunities and vocational education to youth.

The Village Corps Program Coordinator, San San Ohn, explains that the program is focusing on providing TOT training for potential teachers to share with what they have learned to their own communities. There are thousands of youth benefiting from these trainings on vocational and organizing skills. Through this social entrepreneurship program, we hope many will be able to implement their dream projects and be a part of creating an environmentally-friendly community based production, providing job opportunities and vocational education to youth.

Village Corps Program : “ထင္းေခ်ာင္းမွ ပရိေဘာဂ” စီမံကိန္း – တူးငယ္၊ ဘလိႈင္

ကိုတူးငယ္ႏွင့္ ကိုဘလိႈင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ကယားျပည္နယ္၊ ဒီေမာဆိုးၿမိဳ႕မွ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းလာသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ဘီမ္းပညာေရးေဖာင္ေဒးရွင္း၏ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းသင္တန္းေအာက္ရွိ သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးနည္းပညာသင္တန္းကို တက္ေရာက္ၿပီးစီးခဲ့သည္။ ၎တို႔ႏွစ္ဦးသည္ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္စဥ္ ပရိေဘာဂစက္႐ံုတစ္ခု၌ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကၿပီး ယခုအခါ ကယားျပည္နယ္သို႔ျပန္၍ ၎တို႔တက္ေျမာက္ထားသည့္ နည္းပညာျဖင့္ ေဒသခံလူငယ္မ်ားႏွင့္အတူ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ားမွ အဖိုးတန္ပရိေဘာဂမ်ားအျဖစ္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ႏိုင္ေအာင္ ဘီမ္းပညာေရးေဖာင္ေဒးရွင္းမွ Village Corps ပ႐ိုဂရမ္၏ စီမံကိန္းတစ္ခုအေနျဖင့္ ပံ့ပိုးေဆာင္႐ြက္ေပးလ်က္ရွိသည္။

စီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကိုတူးငယ္ႏွင့္ ကိုဘလိႈင္က ၎တို႔၏ အေတြ႔အႀကံဳကို ယခုလိုေျပာပါသည္

“ဒီစီမံကိန္းရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို မထိခိုက္ေစဘဲ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ားကို တန္ဖိုးရွိပရိေဘာဂအျဖစ္ ထုတ္လုပ္ဖို႔၊ လူငယ္မ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္ဖန္တီးေပးဖို႔နဲ႔ စက္မႈနည္းပညာလက္ဆင့္ကမ္း သင္ၾကားေပးႏိုင္ဖို႔ ရည္႐ြယ္ပါတယ္။ ဘီမ္းေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႕ Village Corps ပ႐ိုဂရမ္နဲ႔ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေဒသမွာရွိတဲ့လူငယ္ေတြကို က်ေနာ္တို႔တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ပရိေဘာဂနည္းပညာကို ျပန္လည္သင္ၾကားေပးခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔မွာ နည္းပညာပဲရွိၿပီး၊ စက္ပစၥည္းပံ့ပိုးမႈနဲ႔ ေငြေၾကးမရွိဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘီမ္းက မိမိရပ္႐ြာေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ စီမံကိန္းေတြလုပ္ဖို႔ ေလွ်ာက္လႊာေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ ယခုလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အိပ္မက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တာျဖစ္တယ္။”

ဆက္လက္ၿပီး “စီမံကိန္းအစပိုင္းမွာေတာ့ အခက္အခဲအနည္းငယ္ရွိတယ္၊ ေဒသခံလူေတြကို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စီမံကိန္းအေၾကာင္းရွင္းျပတဲ့အခါမွာ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြကို တန္ဖိုးရွိပစၥည္းေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲထုတ္လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔သိပ္မယံုၾကည္ၾကဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က လူငယ္ေတြကိုသင္တန္းေပးၿပီး လက္ေတြ႔လုပ္ျပေတာ့မွ အံ့ၾသၾကတယ္။ တန္ဖိုးရွိမွန္းသိလာၿပီး စိတ္ဝင္စားလာတယ္။ ပရိေဘာဂ စက္မႈနည္းပညာကို သင္ယူခ်င္လာၾကတယ္။”

“ဒီစီမံကိန္းကေန ရလာမယ့္ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြကေတာ့ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြကေန တန္ဖိုးရွိပရိေဘာဂပစၥည္းေတြျဖစ္လာမယ္၊ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြ ေလလြင့္မႈေတြေလ်ာ့က်လာမယ္၊ လူငယ္ေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚထြက္လာမယ္၊ စက္မႈနည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္လာၿပီး ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးလိုတဲ့ လူငယ္ေတြ ေမြးထုတ္လာႏိုင္မယ္၊ ေဒသတြင္း စက္မႈလက္မႈအေျခခံသည့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းပညာရပ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလာၿပီး ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ေပၚထြက္လာမယ့္အျပင္ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ျပည္ပသို႔ စီးဝင္လုပ္ကိုင္မႈအား တဖက္တလမ္းမွ ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ယခုစီမံကိန္းကို ေရရွည္လုပ္သြားရန္အစီအစဥ္ရွိၿပီး၊ စက္မႈပရိေဘာဂနည္းပညာကို မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းသင္ၾကားေပးသြားမည္ျဖစ္ၿပီး မိမိရပ္႐ြာေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားပမ္းအားထုတ္သြားရန္ ရည္႐ြယ္ေၾကာင္း ကိုတူးငယ္ႏွင့္ ကိုဘလိႈင္တို႔က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“ဒီစီမံကိန္းကေန ရလာမယ့္ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြကေတာ့ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြကေန တန္ဖိုးရွိပရိေဘာဂပစၥည္းေတြျဖစ္လာမယ္၊ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြ ေလလြင့္မႈေတြေလ်ာ့က်လာမယ္၊ လူငယ္ေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚထြက္လာမယ္၊ စက္မႈနည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္လာၿပီး ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးလိုတဲ့ လူငယ္ေတြ ေမြးထုတ္လာႏိုင္မယ္၊ ေဒသတြင္း စက္မႈလက္မႈအေျခခံသည့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းပညာရပ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလာၿပီး ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ေပၚထြက္လာမယ့္အျပင္ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ျပည္ပသို႔ စီးဝင္လုပ္ကိုင္မႈအား တဖက္တလမ္းမွ ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ယခုစီမံကိန္းကို ေရရွည္လုပ္သြားရန္အစီအစဥ္ရွိၿပီး၊ စက္မႈပရိေဘာဂနည္းပညာကို မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းသင္ၾကားေပးသြားမည္ျဖစ္ၿပီး မိမိရပ္႐ြာေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားပမ္းအားထုတ္သြားရန္ ရည္႐ြယ္ေၾကာင္း ကိုတူးငယ္ႏွင့္ ကိုဘလိႈင္တို႔က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

Village Corps ပ႐ိုဂရမ္ကို ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလမွ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ေဒသအေျချပဳ နည္းပညာဖြံ႔ၿဖိဳးေရး၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ျဖစ္ထြန္းလာေရးႏွင့္ နည္းပညာ ဗဟုသုတ လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေဝႏိုင္ၿပီး ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားမ်ား ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္၍ ေဒသတြင္းအေျချပဳ အေသးစိတ္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း လုပ္ငန္းမ်ား ေပၚထြန္းလာေရးအတြက္ ရည္႐ြယ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ စီမံကိန္းေလွ်ာက္လႊာမ်ားေခၚယူခဲ့စဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံေဒသအသီးသီး၌ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရန္ရည္႐ြယ္သည့္ စီမံကိန္း ၁၀ ခု တင္ျပလာခဲ့သည့္အထဲမွ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးႏွင့္ လက္ေတြ႔က်က် အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မည့္ စီမံကိန္း ၅ ခုကို ေ႐ြးခ်ယ္ပံ့ပိုးခဲ့ၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ စီမံကိန္း ၂ ခု၊ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ စီမံကိန္း ၂ ခုႏွင့္ ကယားျပည္နယ္တြင္ စီမံကိန္း ၁ ခုတို႔ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အဆိုပါစီမံကိန္းမ်ားမွ ထြက္ရွိလာမည့္ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို က်ယ္ျပန္႔စြာ ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ ခ်ိတ္ဆက္မႈမ်ားလည္း လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိၿပီး ဝင္ေငြရရွိႏိုင္မႈအခြင့္အလမ္းမ်ား ေပၚထြက္လာမည့္ အလားအလာေကာင္းမ်ားကို ေတြ႔ရွိရသည္။

လက္ရွိလုပ္ေဆာင္ေနသည့္စီမံကိန္းမ်ားမွ ရပ္႐ြာလူထုကို ျပန္လည္လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေဝသင္ၾကားပို႔ခ်ေပးႏိုင္သည့္ သင္တန္းဆရာမ်ား ျဖစ္လာသည္အထိ သင္တန္းေပး သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးသြားမည္ျဖစ္သည့္အျပင္ ေဒသခံလူထု ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကို ဤစီမံကိန္းမ်ားမွေန၍ နည္းပညာဆိုင္ရာ၊ အေတြ႔အႀကံဳဗဟုသုတဆိုင္ရာ၊ လုပ္ငန္းအေတြ႔အႀကံဳဆိုင္ရာ ပံ့ပိုးမႈမ်ားျဖင့္ ေရရွည္တည္တန္႔ခိုင္ၿမဲေသာ ေဒသတြင္းအေျချပဳ အေသးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာရန္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း Village Corps ပ႐ိုဂရမ္အား ဦးေဆာင္သူ ဆရာမ စန္းစန္းအံုးမွ ေျပာၾကားသည္။

Unicode

Village Corps Program: “ထင်းချောင်းမှ ပရိဘောဂ” စီမံကိန်း – တူးငယ်၊ ဘလှိုင်

ကိုတူးငယ်နှင့် ကိုဘလှိုင်သည် မြန်မာနိုင်ငံ၊ ကယားပြည်နယ်၊ ဒီမောဆိုးမြို့မှ ရွှေ့ပြောင်းလာသူများဖြစ်ပြီး ဘီမ်းပညာရေးဖောင်ဒေးရှင်း၏ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းသင်တန်းအောက်ရှိ သတင်းအချက်အလက်နှင့် ဆက်သွယ်ရေးနည်းပညာသင်တန်းကို တက်ရောက်ပြီးစီးခဲ့သည်။၎င်းတို့နှစ်ဦးသည် ချင်းမိုင်မြို့တွင်နေထိုင်စဉ် ပရိဘောဂစက်ရုံတစ်ခု၌ အလုပ်လုပ်ကိုင်ခဲ့ကြပြီး ယခုအခါ ကယားပြည်နယ်သို့ပြန်၍၎င်းတို့တက်မြောက်ထားသည့် နည်းပညာဖြင့် ဒေသခံလူငယ်များနှင့်အတူ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများမှ အဖိုးတန်ပရိဘောဂများအဖြစ် ထုတ်လုပ်ရောင်းချနိုင်အောင် ဘီမ်းပညာရေးဖောင်ဒေးရှင်းမှ Village Corps ပရိုဂရမ်၏ စီမံကိန်းတစ်ခုအနဖြေင့် ပံ့ပိုးဆောင်ရွက်ပေးလျက်ရှိသည်။

စီမံကိန်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး ကိုတူးငယ်နှင့် ကိုဘလှိုင်က၎င်းတို့၏ အတွေ့အကြုံကို ယခုလိုပြောပါသည်-

“ဒီစီမံကိန်းရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို မထိခိုက်စေဘဲ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကို တန်ဖိုးရှိပရိဘောဂအဖြစ် ထုတ်လုပ်ဖို့၊ လူငယ်များအတွက် အလုပ်အကိုင်ဖန်တီးပေးဖို့နဲ့ စက်မှုနည်းပညာလက်ဆင့်ကမ်း သင်ကြားပေးနိုင်ဖို့ ရည်ရွယ်ပါတယ်။ ဘီမ်းဖောင်ဒေးရှင်းရဲ့ Village Corps ပရိုဂရမ်နဲ့ လက်တွဲလုပ်ဆောင်ဖြစ်တဲ့အကြောင်းကတော့ ကျနော်တို့ဒေသမှာရှိတဲ့လူငယ်တွေကို ကျနော်တို့တတ်ကျွမ်းတဲ့ ပရိဘောဂနည်းပညာကို ပြန်လည်သင်ကြားပေးချင်တဲ့ အိပ်မက်ရှိခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်တို့မှာ နည်းပညာပဲရှိပြီး၊ စက်ပစ္စည်းပံ့ပိုးမှုနဲ့ ငွေကြေးမရှိဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ ဘီမ်းက မိမိရပ်ရွာဒေသဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် စီမံကိန်းတွေလုပ်ဖို့ လျှောက်လွှာခေါ်တဲ့အချိန်မှာ ယခုလို ကျနော်တို့ရဲ့အိပ်မက် အကောင်အထည်ဖော်ဆောင်နိုင်တာဖြစ်တယ်။”

ဆက်လက်ပြီး “စီမံကိန်းအစပိုင်းမှာတော့ အခက်အခဲအနည်းငယ်ရှိတယ်၊ ဒေသခံလူတွေကို ကျနော်တို့ရဲ့ စီမံကိန်းအကြောင်းရှင်းပြတဲ့အခါမှာ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းတွေကို တန်ဖိုးရှိပစ္စည်းတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲထုတ်လုပ်မယ်ဆိုတော့ သူတို့သိပ်မယုံကြည်ကြဘူး။ မဖြစ်နိုင်ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျနော်တို့က လူငယ်တွေကိုသင်တန်းပေးပြီး လက်တွေ့လုပ်ပြတော့မှ အံ့သြကြတယ်။ တန်ဖိုးရှိမှန်းသိလာပြီး စိတ်ဝင်စားလာတယ်။ ပရိဘောဂ စက်မှုနည်းပညာကို သင်ယူချင်လာကြတယ်။”

“ဒီစီမံကိန်းကနေ ရလာမယ့် အကျိုးကျေးဇူးတွေကတော့ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းတွေကနေ တန်ဖိုးရှိပရိဘောဂပစ္စည်းတွဖြေစ်လာမယ်၊ သဘာဝအရင်းအမြစ်တွေ လေလွင့်မှုတွေလျော့ကျလာမယ်၊ လူငယ်တွေအတွက် အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းတွေ ပေါ်ထွက်လာမယ်၊ စက်မှုနည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာ တိုးတက်လာပြီး ဒေသဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် လုပ်ဆောင်ပေးလိုတဲ့ လူငယ်တွေ မွေးထုတ်လာနိုင်မယ်၊ ဒေသတွင်း စက်မှုလက်မှုအခြေခံသည့် အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပညာရပ်များ ဖြစ်ထွန်းလာပြီး ကျွမ်းကျင်လုပ်သားတွေ ပေါ်ထွက်လာမယ့်အပြင် ကျွမ်းကျင်လုပ်သားတွေ ပြည်ပသို့ စီးဝင်လုပ်ကိုင်မှုအား တဖက်တလမ်းမှ လျော့ကျသွားနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။ ယခုစီမံကိန်းကို ရေရှည်လုပ်သွားရန်အစီအစဉ်ရှိပြီး၊ စက်မှုပရိဘောဂနည်းပညာကို မျိုးဆက်သစ်လူငယ်တွေကို လက်ဆင့်ကမ်းသင်ကြားပေးသွားမည်ဖြစ်ပြီး မိမိရပ်ရွာဒေသဖွံ့ဖြိုးအောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပမ်းအားထုတ်သွားရန် ရည်ရွယ်ကြောင်း ကိုတူးငယ်နှင့် ကိုဘလှိုင်တို့က ပြောကြားခဲ့သည်။

Village Corps ပရိုဂရမ်ကို ၂၀၁၇ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလမှ စတင်အကောင်အထည်ဖော်ဆောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ဒေသအခြပြေု နည်းပညာဖွံ့ဖြိုးရေး၊ အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများ ဖြစ်ထွန်းလာရေးနှင့် နည်းပညာ ဗဟုသုတ လက်ဆင့်ကမ်း ဖြန့်ဝေနိုင်ပြီး ကျွမ်းကျင်လုပ်သားများ မွေးထုတ်ပေးနိုင်၍ ဒေသတွင်းအခြပြေု အသေးစိတ် အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း လုပ်ငန်းများ ပေါ်ထွန်းလာရေးအတွက် ရည်ရွယ်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ စီမံကိန်းလျှောက်လွှာများခေါ်ယူခဲ့စဉ်က မြန်မာနိုင်ငံဒေသအသီးသီး၌ ဖွံ့ဖြိုးရေးလုပ်ငန်းများကို လုပ်ဆောင်ရန်ရည်ရွယ်သည့် စီမံကိန်း ၁၀ ခု တင်ပြလာခဲ့သည့်အထဲမှ အဖြစ်နိုင်ဆုံးနှင့် လက်တွေ့ကျကျ အကောင်အထည်ဖော်ဆောင်နိုင်မည့် စီမံကိန်း ၅ ခုကို ရွေးချယ်ပံ့ပိုးခဲ့ပြီး ကချင်ပြည်နယ်တွင် စီမံကိန်း ၂ ခု၊ ရှမ်းပြည်နယ်တွင် စီမံကိန်း ၂ ခုနှင့် ကယားပြည်နယ်တွင် စီမံကိန်း ၁ ခုတို့ကို စတင်အကောင်အထည်ဖော်ဆောင်နပြေီဖြစ်သည်။ အဆိုပါစီမံကိန်းများမှ ထွက်ရှိလာမည့် ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းများကို ကျယ်ပြန့်စွာ ရောင်းချနိုင်ရန် ချိတ်ဆက်မှုများလည်း လုပ်ဆောင်လျက်ရှိပြီး ဝင်ငွေရရှိနိုင်မှုအခွင့်အလမ်းများ ပေါ်ထွက်လာမည့် အလားအလာကောင်းများကို တွေ့ရှိရသည်။

လက်ရှိလုပ်ဆောင်နေသည့်စီမံကိန်းများမှ ရပ်ရွာလူထုကို ပြန်လည်လက်ဆင့်ကမ်း ဖြန့်ဝေသင်ကြားပို့ချပေးနိုင်သည့် သင်တန်းဆရာများ ဖြစ်လာသည်အထိ သင်တန်းပေး သင်ကြားပို့ချပေးသွားမည်ဖြစ်သည့်အပြင် ဒေသခံလူထု ထောင်ပေါင်းများစွာကို ဤစီမံကိန်းများမှနေ၍ နည်းပညာဆိုင်ရာ၊ အတွေ့အကြုံဗဟုသုတဆိုင်ရာ၊ လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ ပံ့ပိုးမှုများဖြင့် ရေရှည်တည်တန့်ခိုင်မြဲသော ဒေသတွင်းအခြပြေု အသေးစား စက်မှုလုပ်ငန်းများ ဖြစ်ထွန်းပေါ်ပေါက်လာရန် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားလုပ်ဆောင်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း Village Corps ပရိုဂရမ်အား ဦးဆောင်သူ ဆရာမ စန်းစန်းအုံးမှ ပြောကြားသည်။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *